ਸੁੰਦਰ ਪ੍ਰਤਿਮਾ
ਏਕ ਦਿਨ ਸੱਨਾਟੇ ਮੇਂ
ਸਾਗਰ ਕੀ ਗਹਿਰਾਈ ਮੇਂ
ਤੈਰਤੀ ਲਹਿਰੋਂ ਪਰ ਬੈਠ ਕਰ
ਮੈਂ ਉਸਕੀ ਗਹਿਰਾਈ ਮੇਂ
ਗੋਤੇ ਲਗਾ ਰਹੀ ਥੀ !
ਤਬੀ ਏਕ ਮੈਲਾ ਸਾ ਮੋਤੀ
ਮੇਰੇ ਹਾਥ ਮੇਂ ਆਇਆ
ਮੈਂ ਉਸਕੀ ਚਮਕ ਸੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੂਈ
ਉਸਕੋ ਮੈਨੇ ਹਾਥੋਂ ਸੇ ਸਾਫ਼ ਕੀਆ
ਯੇ ਕਿਆ
ਉਸਕਾ ਚਿਹਰਾ ਜੈਸੇ ਹੀ ਸਾਮਨੇ ਆਇਆ
ਅਸਚਰਜ ਹੂਆ
ਮੈਂ ਆਪਨੇ ਭਾਗਯ ਕੋ ਸਰਾਹਨੇ ਲਗੀ
ਵੋ ਸੌਂਦਰਯ ਕੀ ਅਦਭੁੱਤ ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਲਗ ਰਹੀ ਥੀ
ਜਿਸਮੇਂ ਸੇ ਏਕ ਛਵੀ
ਸਪਸ਼ਟ ਝਲਕ ਰਹੀ ਥੀ
ਲਗਾ ਜੈਸੇ ਵੋ ਮੇਰਾ ਹਮਸਾਇਆ ਹੋ
ਮੈਂ ਨਸ਼ੇਮਨ ਮੇਂ ਉਛਲਨੇ ਲਗੀ
ਲੇਕਿਨ ਏਕ ਦਿਨ
ਏਕ ਰਾਕਸ਼ਸ ਆਇਆ
ਮੁਝੇ ਪਤਾ ਹੀ ਨਾ ਚਲਾ
ਮੇਰੇ ਹਾਥ ਸੇ ਉਸਨੇ
ਵੋਹ
ਸੁੰਦਰ ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਛੀਨ ਲੀ
ਮੈਂ ਅਵਾਕ ਦੇਖਤੀ ਰਹਿ ਗਈ
ਬਸ !
No comments:
Post a Comment